آمدم بگویم سلام مهربان!همیشه لبخندهایت در اوج ناامیدی و درد مرا به آرامشی دلپذیر می خواند.
وقتی که آدمها روی صندلی هایشان لم می دهند و پشت صحنه ی کاغذبازی های هر روزه شان را نگاه می کنند …
بگذریم از مثلا عالی جنابان محترم که دارند جیبهایشان را کانال کشی می کنند تا گورکن های بیچاره هم گرسنه بمانند.
بالاترها موشک پرتاب می کنند تا فتح کنند لب های ماه را و در مورد چاله های صورتش فکر چاره ای بکنند…همان حوالی
شاعران گرانقدر هم مانور می دهند و موشک های کاغذی شان را که از شور و احساس لبریز کرده اند با قدرت هر چه تمام تر پرتاب می
کنند به سمت دشمن های فرضی! عینکی ها هم برج کنترلی شده اند که مبادا از خطوط قرمز فرضی بگذرد کسی!
داستان نویسی هم دارد آرام و بی صدا ماهی اش را می گیرد از گنداب …
بی پروا ، شعر حالا دیگر مثل اینکه آب دهانت را تف کنی در پیاده رو و بگذری…
وقتی که پشت سرش را نگاه می کند … دور … خیلی دور … نمی دانم کجای این ناکجا روی صخره ای ، غاری را که
نقش گاو و بز کشیده اند روی دیواره ها … شکلک هایی که او فکر می کند که مسخره است مثل خودش و می خندند
دندانهای زنگ زده اش و می گوید:
این عتیقه ها به درد موزه می خورد فقط ، مثل تو که فردا توی موزه ها عتیقه می شوی.
بیا اینجا داریم عکس یادگاری می گیریم با حضور محترم… و می گذاریم توی آلبوم افتخاراتمان تا فردا پوزخند بزند به ما
چندمین نسل منقرض بشری و فیلم ها و عکسهای مسخره هان را که مسخره تر از گاو ها و بزهای نقاشی های روی
صخره هاست عتیقه بماند و لحظه هایمان را که دیگر هرگز جان نمی گیرند در واپسین روزهای عصر پسا بشری لق
می زنیم تا می افتد از دهانمان و تف می کنیم مثل اینکه آب دهانت را تف کنی در پیاده رو و بگذری.
و شاید فردا جای اینکه تو در خیابان های دنیا قدم بزنی تمام خیابان های دنیا تو را قدم بزنند و تو حتّی وقت هم نداشته
باشی که آب دهانت را…
یا حسین غریب مادر تویی ارباب دل من
یه گوشه چشم تو بسه واسه حل مشکل من
نام تو بر لب زمزمه عشق تو جانان همه
روی دیوار قلب من نوشته اند یا فاطمه
مرحم ما جز تولای تو نیست یوسفی اما ذلیخای تو کیست
شاهد اقبال در آغوش کیست کیست نان و رطب بر دوش کیست
کیست آن کس کز علی یادی کند بر یتیمان من امدادی کند
دست گیرد کودکان شهر را گرم سازد خانه های سرد را
ای جوان مردان جوان مردی چه شد شیوه رندی و شب گردی چه شد
شیعگی تنها نماز و روزه نیست آب تنها در میان کوزه نیست
کوزه را پر کن زآب معرفت تا در او جوشد شراب معرفت
حرف حق را از محقق گوش کن وز لب قرآن ناطق گوش کن
گوش کن آواز راز شاه را صوت اوصیکم به تقوالله را
ساقی امشب باده از بالا بریز باده از خم خانه مولا بریز
باده ای بی رنگ و آتش گون بده زان که دوشم داده ای افزون بده
ای انیس خلوت شبهای من می چکد نام تو از لبهای من
یا علی درویش و صوفی نیستم راست میگویم که کوفی نیستم
یاعلی لعل حقیقی جز تو نیست هیچ درویش حکیمی جز تو نیست
حسین سومین امام که به امر خداوند تعین شده است،امام حسین فرزند علی بن ای طالب (ع)
وحضرت فاطمه (س)میباشد شنبه سوم شعبان، سال چهارم هجری،در مدینه دیده به جهان
گشود. سال های دورانی کودکی خود را در زمان حیات رسول خدا (ص)سپری نمود.پس از شهادت
امام حسن (ع)در سال ۵۰ هجری ،امام حسین (ع)عهده دار امور امامت گردید.معاویه پس از
بیست سال حکومت ظالمانه در سال ۶۰ هجری مُرد وبرخلاف قرار داد صلح با امام حسین(ع)
پسرش یزید را بر جایش قرار داد یزید فردی فاسد شرابخوار و مخالف با شسلام بود.او
علنآمقدساتی اسلامی رازیر پا می گذاشت . امام حسین (ع) که او را یک فردنالایق می دانست
تن به ذلت بیعت و سازش با او را نداد و از آغازی کار بااو به مخالفت برخاست.یزید نامه ای به
حاکم مدینه نوشت و به او دستور داد که از امام برای یزید بیعت بگیرد و اگر حاضر نشد او را به قتل
برسانید. امام (ع)که حاضر به بیعت با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند. در این هنگام
مردم کوفه که از مرگ معاویه خبر شده بودند پیام های زیادی برای امام فرستادند از او خواستند
که به عراق و کوفه بیاید . امام حسین (ع) مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد. ابتدا هزاران نفر از
مردم کوفه با مسلم بن عقیل همراه شدند ولی با ورود عبیدالله بن زیاد که از طرف یزید در حکومت
گماریده شده بود او یک فرد حیله گر و بسیار بی رحم بود در این میان مردم کوفه فریب اقداماتی او
را خورده پیمان شکنی کرده مسلم را تنها گذاشتند. در نتیجه عبیدالله مسلم را دستگیر کرده و به
شهادت رسانید.در ابتدا که مردم با مسلم بیعت مرده مودند مسلم نامه ای به امام نوشت که به
کوفه بیاید. امام (ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کردند و در نزدیکی کوفه رسیده
بودند که از پیمان شکنی مردم و شهادت مسلم با خبر شد.عبیدالله کوفه را زیر تسلط گرفته و حر
بن یزید ریاحی را برای زیر نظر گرفتن امام و یارانش برستاد و سپس عمر بن سعد را با سی هزار
نفر به کربلا اعزام نمود. از به عمر بن سعد وعده کرده بود که اگر امام حسین (ع) را به شهادت
برساند او را حاکم ری خواهد کرد.از که به طمع حکومت ری به کربلا آمده بود از هیچ ستمی فرو
گذار نکرد امام حسین و یارانش را محاصره کرده و آب را به روی آنان بستند. یاران امام که از
شجاعترین افراد بودند روز دهم محرم (عاشورا ) در حلی که بیش از ۷۲ تن نبودند یک پس از
دیگری با عزت و آزادگی به شهادت رسیدند.
واقعه کربلا کرچه از نظر زمان کوتاه بود و تنها یک روز از صبح تا عصر به طول انجامید امّا لحظه
لحظه ی آن درس شهامت و ایثار و فداکاری، ایمان و اعتقاد و اخلاص بود. واقعه کربلا دانشگاهی
است که از طفل شیرخوار تا پیر مرد محاسن سفیدش به بشریت درس آزادگی می آموزد. خون
پاک امام حسین (ع) و یارانش به اسلام حیات تازه بخشید و زمینه ی سر نگون شدن دودمان
فاسد اموی را فراهم کرد.
امام حسین (ع) در سن ۵۷ سالگی در کربلا به شهادت رسید .
| کرامات حضرت رقیه پس از تعمیر قبرشان |
یکی از کرامات نازدانه ابی عبدالله حضرت رقیه سلام الله علیهاروی پشت بام خوابیده بودیم که ناگهان مار دست یکی از
خویشان ما را گزیدوی مدتی مداوا کرد و لی سود نبخشید آخر الأمر جوانی به نام سید عبدالأمیرنزد ما آمد و گفت کجای
دست او را مار گزیده است چون محل مار زدگی را به او نشان داد بلافاصله دستی به آن موضع زد و بکلی محل درد
خوب شد . سپس گفت من نه دعایی دارم و نه دوایی؛فقط کرامتی است که از اجداد ما به ما رسیده است : هر سمی
که از زنبور یا عقرب یا مار باشد اگر آب دهان یا انگشت به آن بگذاریم خوب می‌شود جهتش نیز این است که جد ما، در
شام موقعی که آب به قبر شریف حضرت رقیه سلام الله علیها افتاد جسد حضرت رقیه سلام الله علیها را سه روز روی
دست گرفت تا قبر شریف را تعمیر کردند ، و از آنجا این اثر در خود و اولادش نسلاً بعد نسل مانده است . |
چشمه معرفت عشق ابوالفضل
/یا زهرا کمکم کن تا از این دنیا سر بلند به دنیای عالیات برسم /
